Zweibrücken Wenn die Klopapierrolle dünner wird, aber gleich viel kostet

Schrumpf-Flation: E Roll Klobabier, wo bisher 320 Blatt gehat hat, hat jetzat bloß noch 280 Blättcher, koscht awwer kee Penning
Schrumpf-Flation: E Roll Klobabier, wo bisher 320 Blatt gehat hat, hat jetzat bloß noch 280 Blättcher, koscht awwer kee Penning wennischer.

Unser Mundartkolumnist Wolfgang Ohler erklärt, was Schrumpf-Flation ist und warum der Wirt seiner Stammkneipe da nicht mitmacht.

Geschder Owend isses in unsrer Stammkneip mol widder hoch hergang. Debei hat’s ganz harmlos angefang: Aller, die Inflation hammer so guud wie iwwerstann, hat de Bruno, unser Wert, gemennt, dodruff gebb ich eich heit e Feierowendschöppche aus. Des is e Wort, hab ich gesaat, es Freibier schmeckt doch immer noch am allerbeschde. De Paul hat gewaat, bis sei volles Glas vor’m gestann hat, un dann erschd gemault: Ich hab geles, dass sich die Inflation bloß vesteckelt un als Schrumpf-Flation ihr Unwese weider treibt. Schrumpf-Flation? hat de Bruno gefroot, ei des hör ich zum erschde Mol.

Ei bassen uff, ihr zwee Dösköpp, des heeßt nix anneres, als dass de Preis de selbe bleibt, awwer die Meng nemmt ab. Zum Beispiel: E Roll Klobabier, wo bisher 320 Blatt gehat hat, hat jetzat bloß noch 280 Blättcher, koscht awwer kee Penning wennischer. Saa mol, hab ich mich gewunnert, zählsch du jedes mol beim Klobabier noh, odder hasch du uff’m Klo e Strichlist? Nadierlich net, hat de Paul de Kopp geschiddelt, des hab ich aus de Zeidung, do hann se des iwwerbrieft; invesdigadiver Journalismus nennt mer des. Aller, hat de Bruno gemennt, des geht mich nix an, ich vekaaf eich jo Bier un kee Klobabier, gell. Mol langsam, hat de Paul gemennt, do hann se in de Zeidung ah geschribb, dass es jetzat in de Wertschafde immer meh de Wein bloß noch als Piffche gebt un nimmie als ehrliche Verdel. Wie steht’s dann dodemit bei dir, Bruno? Ei jetzat mach awwer e Punkt, hat de Bruno gescholl, du hasch bei mir noch nie Wein velangt un kriesch die Feierowendschöppcher seit Johr un Daa in 0,3-Lidder-Gläser. Un do fangt’s schunn an, hat de Paul gesaat, e Schoppe is doch eischentlich bei uns in de Palz e halwr Lidder, so wie e Maß uff’m Okdoberfeschd e Lidder is un kee Fingerhut wennischer, odder net?

De Bruno hat nohm Wischlumbe gegriff un demit nohm Paul geschlaa, awwer der hatt sich dabber geduckt. E Feierowendschöppche is kee Schoppe, du Dummschwätzer, wie der Name schunn saat: E Schöppche is e klenner Schoppe, un des sinn 0,3 Lidder un domit bassda! Un mei Wein schenk ich noch immer als Verdel aus, vun weesche Schrumpf-Schwindel.

Jetzat beruhische eich, ihr zwee Streithähn, un sinn friedlich, bin ich dezwische gang. Solang de Bruno sei Bier net als Piffche ausschenkt, wolle mer uns sefriede gebbe, Paul. Er is noch immer e ehrlichie Haut gewest un hat uns nie iwwers Ohr gehau. Un jetzat gebt er uns sogar e Feierowendschöppche aus. Aller, ich will jo ah net so sinn, hat de Paul nohgebb, abber e spendierter ganzer Schobbe wär mer halt lieber.

x