Zweibrücken Do bische platt: Frieher mussde die Lehrerinne leddisch sinn

83688016

Das neue Schuljahr hat vor einigen Wochen begonnen, viele Erstklässler sind in einen neuen Lebensabschnitt gestartet. Unser Kolumnist Wolfgang Ohler erinnert sich, wie es früher als Schüler war – und welche Eigenarten die Lehrer hatten.

Mir hann’s erschd gemerkt, wie er sich uff sei Platz an de Thek gehockt hat. Mensch, Paul, was hasch dann du uff’m Buckel? Gell, do staune ner, hat er gestrahlt, denne hab ich in de Rumpelkammer beim Raame gefunn: Mei alder Ranze! Ganz aus Ledder, wie sich’s gehört, mi’m Gailche hinne druff. Un wann ner genau hingucke, dann kenne ner ah die viele Schramme un Kerbe siehn, die Spure vun unsre Raufereie un Heldetaade. Ei jo, hab ich mich erinnert, noh de Schul hammer de Ranze uff die Bruschd geschnallt un als Rammbock fer die Hahnekämpfcher benutzt. Hasch misse nur uffbasse, dass die Schiefertafel net kabutt gang is, sunsch hat’s dehemm vun denne gebb, die nix koschde, un des net se knapp.

Mir hann all noch e bissje de Ranze bewunnert, un de Bruno hat e Feierowendschöppche ausgebb. Hanner die Foddos vun de Erschklässler in de Zeidung gesiehn, hat er gefroot, un ah de Unnerschied zu uns frieher? Do hann mir im Vegleich ausgesiehn wie aus’m Armehaus. Heit draan die Kinnercher allminanner tipp-toppe modische Klamodde, mir hann unser Ledderhose angehat un einische ware barfuß, um die Schuh se schone. Jo, un die Ranze siehn heit aus, als dääde se im Zirkus ufftrete, so bunt un iwwerzwersch.

Domols noch analoche Zeide

Un was mir uffgefall is, hab ich gesaat, e paar Buuwe hann die Basekapp uffbehall, un enner hat Micky-Maus-Kopphörer uff seine Ohre gehat; die ware wahrscheilich dort feschdgewachs. Stelle eich vor, mir hätte in de Klass noch unser Kappe uff’m Kopp gehat! Ei es kommt jo noch besser: Die Frolleins hann in Jeans dogestann, die Lehrer in korze Hose. Jetzat stell der die Frollein Wolff in Jeans vor un de Leherer Schnewele in Shorts!

Ei des ware domols halt noch analoche Zeide. Die alde Pauker hann wahrscheinlich heemlich es Eiserne Kreiz unnerm Hemd getraa un in de Hand de Rohrstock, mit dem mir unser Fäng kriet hann. Un die Frolleins ware’s tatsächlich noch: Direkt nohm Kriesch mussde die Lehrerinne leedisch sinn. Un einische sinn’s ihr Lebe lang geblibb, wie die Frollein Wolff, hab ich gemennt. Ich bin rer schbäder oft drunne in de Allee begeeschend, mir hann Erinnerunge ausgedaucht, un ich hab gemennt: Ich hab die Hausaufgabe schunn all gemacht, Frollein. Brav, Wolfgang, hat se gesaat, weider so.

Ub dann die Alleeschul! Die Pissbud im Hof hat im Summer so gestunk, daass mer die Fenschder net hat uffmache kenne. Wie ich mol zu de Frollein in de Stunn gesaat hab: Ich muss dabber naus pinkle, hat se mich korrigiert: Das heißt austreten, Paul! Un wie ich noch iwwerlee, was se dodemit ment, saat se: Aller, beeil dich, bevor de in die Hosse pinkelsch.

Wolfgang Ohler
Wolfgang Ohler
x